تورو آرزو کردم اما نشد بگو به چه اسمی توسل کنم بی تو زنده بودن عذاب آوره چطور زندگی رو تحمل کنم به دست یه سایه سپردی منو که مثله خود تو سکوت میکنه با اینکه دلم ترس از ارتفاع داشت بین بی تو هر شب سقوط میکنه رو دره ی دلتنگیام پل زدی تا مسیر رفتو آمدت بشه چقد نگرانم از این سادگیت که هر کی بیاد راهتو بلد بشه اسیرم تو کوران دلواپسیت تاوان دوست داشتن من این نبود تو مثله همیشه برعکست زدی طعم فاصله هامون شیرین نبود به دست یه سایه سپردی منو میدونم همینم خیال بافیه واسه من که اینقدر وابستتم یه سایه از تو داشتنم کافیه تورو آرزو کردم اما نشد بگو به چه اسمی توسل کنم بی تو زنده بودن عذاب آوره چطور زندگی رو تحمل کنم به دست یه سایه سپردی منو که مثله خود تو سکوت میکنه با اینکه دلم ترس از ارتفاع داشت بین بی تو هر شب سقوط میکنه